GÖRME ENGELİ OLAN BİREYLER İÇİN HAZIRLANAN OTOBÜSE BİNME BECERİSİ ÖĞRETİM MATERYALİNİN ETKİLİLİĞİ

GÖRME ENGELİ OLAN BİREYLER İÇİN HAZIRLANAN OTOBÜSE BİNME BECERİSİ ÖĞRETİM MATERYALİNİN ETKİLİLİĞİ

EFFICIENCY OF TEACHING MATERIAL FOR THE SKILL OF GETTING ON BUS DEVELOPED FOR VISUALLY DISABLED PEOPLE

Öğr. Gör. Salih ÇAKMAK

ÖZET
Yapılan bu araştırma, total görme engeli olan bireylere yönelik olarak hazırlanan otobüse binme becerisi öğretim materyalinin etkililiği incelenmiştir. Çalışma, 2007-2008 öğretim yılında Ankara İli Mitat Enç Görme Engelliler İlköğretim Okulu 8. sınıf öğrencilerinden total görme engeli olan ve okula, okul servisi kullanarak gelip giden 3 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan bu çalışmanın bağımlı değişkeni, görme yetersizliği olan öğrencilerin belediye otobüsüne binme düzeyleridir. Bağımsız değişken ise “eş zamanlı ipucu öğretim yöntemi ile sunulan otobüse binme becerisi öğretim materyali”dir. Her öğretim oturumunda, öğrenciye yapamadığı beceri basamakları ile ilgili araştırmacı tarafından fiziksel yardım uygulanmıştır. Birinci öğretim oturumu dışında her bir öğretim oturumu öncesinde değerlendirme uygulamalarına yer verilmiştir. Bu araştırmanın sonucunda elde edilen bulgular; eş zamanlı öğretim yöntemine göre hazırlanmış olan otobüse binme becerisi öğretim materyalinin, araştırmaya katılan ve total görme engeli olan üç öğrencinin de, bağımsız olarak otobüse binerek evlerine gitme becerisini kazandıkları ve sosyal açıdan da geçerli bir program olduğu izlenimini vermektedir.

ABSTRACT
This study focuses on, the efficiency of the teaching material for the skill of getting on the bus developed for visually disabled people. Three 8th grade students from the Ankara province Mitat Enç Elementary School for Visually Disabled, who are visually disabled and go to school by the school bus, participated in the study in the 2007-2008 school year. The dependent variable is the level of students getting on the municipality bus and the independent variable is “the teaching materials for the skill of getting on the bus presented with the simultaneous hint teaching method”. In this study, the multiple probe design across subject used. Each teaching session was organized in a way that the researcher applie a skill step to the student by providing physical prompt (by performing together with the student).In conclusion, the teaching material for the skill of getting on the bus was effective in enabling the subjects to get on the bus and go home independently, and gave the impression that it was a socially valid program.

ANAHTAR KELİMELER: Total görme engelli, Otobüse binme, Bağımsız hareket ve Yönelim

KEYWORDS: Total blindness, Public transportation, Orientation and mobility

[PDF]