Klinik Öncesi Dönem Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri

Klinik Öncesi Dönem Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri

Learning Styles of Preclinical Medical Students

Doç. Dr. Mehmet Ali GÜLPINAR

ÖZET
Çalışmanın amacı klinik öncesi dönemde okuyan tıp öğrencilerinin öğrenme stillerini belirlemek ve öğrenme stillerini belirleyen değişkenler arasındaki ilişkileri ortaya çıkarmaktır. Toplam 289 öğrenciyle yürütülen çalışmada, öğrencilerin öğrenme stillerini belirlemek için Vermunt’un Öğrenme Stilleri Ölçeği (1994) kullanıldı. İstatistiksel analizlerde ki-kare testi, faktör analizi ve çoklu regresyon analizi yapıldı. Faktör analizinde, öğrenme stillerine göre öğrenciler, “anlam yönelimli”, “uygulamaya yönelik”, “yeniden üretmeye yönelik” ve “yönelimsiz” olmak üzere dört faktör altında toplandı. Çoklu regresyon analizlerinde; bilişsel işlemleme stratejilerinde derin ve somut işlemleme için “kendi kendine düzenleme”nin ve öğrenmede “yapılandırmacı ve faydacı yaklaşımlar”ın; adım adım işlemleme için “dışardan düzenleme”nin ve öğrenmede “pasif yaklaşım”ın anlamlı yordayıcılar oldukları görüldü. Bilişötesi düzenleme stratejilerinde ise kendi kendine düzenleme için öğrenmede “yapılandırmacı yaklaşım”ın; dışardan düzenleme için “pasif yaklaşım”ın; düzenleme yoksunluğu için öğrenmede “yönelimsizlik”in anlamlı yordayıcılar oldukları belirlendi. Benzer araştırmalarla, öğrencilerin kendi öğrenme süreçleriyle ilgili örüntülerinin tespit edilmesi, öğrencilerin niteliklerine uygun süreç yönelimli tıp eğitimi programlarının geliştirilebilmesi için önemlidir.

ABSTRACT
The aim of the present study was to determine the learning styles of preclinical medical students and to investigate the interrelationships among the learning style variables. In order to determine the learning styles, Vermunt’s Inventory of Learning Styles (1994) was administered to the 289 students. Chi-square test, factor analysis and multiple regression analysis were used for statistical analysis. In factor analysis, four learning styles were identified among students, named as meaning-, application-, reproduction- and un-directed learning. The results of multiple regression analyses showed that significant predictive variables for the deep and concrete cognitive processing strategies were “self-regulation” and “constructivist” and “pragmatist” learning approaches; for stepwise cognitive processing was “external regulation” and “passive reproductive” learning approach”; for self-regulation was “constructivist”, for external regulation was “passive reproductive” and lastly, for lack of regulation was “passive reproductive” learning approaches. With further studies, it is important to investigate different patterns of students’ learning processes and to develop process-oriented medical education programs that are compatible with learners’ properties.

ANAHTAR KELİMELER: Öğrenme stratejileri, öğrenme yönelimleri, süreç-yönelimli öğretim.

KEYWORDS: Learning strategies, learning orientations, process-oriented instruction.

[PDF]