ÖZET
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin ve okul yöneticilerinin karakter eğitimine ilişkin öz-yeterlik inançlarını belirlemek ve aralarında anlamlı bir fark olup olmadığını ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara merkez ilçelerinde görev yapmakta olan 311 sınıf öğretmeni ve 180 yönetici oluşturmuştur. Çalışmada Milson ve Mehlig (2002) tarafından geliştirilen ve 24 maddeden oluşan karakter eğitimi öz-yeterlik inancı ölçeği Türkçe’ye çevrilerek uygulanmıştır. Gerek öğretmenlerin, gerekse okul yöneticilerinin ölçeğe verdikleri yanıtların dağılımı, karakter eğitimine ilişkin yüksek yeterlik inancını işaret etmektedir. Araştırma sonunda öğretmenlerin karakter eğitimine ilişkin öz-yeterlik inançlarının cinsiyet, eğitim durumu, kıdem, sınıf mevcudu ve hizmet-içi eğitim alma değişkenlerine göre değişiklik göstermediği; sadece sınıf düzeyine göre anlamlı bir fark gösterdiği bulunmuştur. Okul yöneticilerinin karakter eğitimine ilişkin öz-yeterlik inançları cinsiyet, kıdem, eğitim durumu, yöneticilik süresi ve karakter eğitimine ilişkin hizmet-içi eğitim alıp/almama değişkenlerine göre değişiklik göstermemektedir. Elde edilen bulgulara göre yöneticilik deneyimi, karakter eğitimine ilişkin öz-yeterlik inançlarını olumlu yönde etkilemektedir. Öğretmen ve yöneticilerin öz-yeterlik puan ortalamaları arasında kişisel, genel ve toplam yeterlikte yöneticiler lehine anlamlı bir fark vardır.
ABSTRACT
This research aims at determining elementary teachers’ and school principals’ self-efficacy beliefs concerning character education and establishing whether or not there is a significant difference between the two groups. The research sample is composed of 311 elementary teachers in addition to 180 administrators who are employed in the central districts of Ankara. The 24-item character education self-efficacy scale developed by Milson and Mehlig (2002) was translated into Turkish and used in the research. The distribution of responses given to the scale by both the teachers and the school principals signaled high belief in efficacy. It was concluded through research findings that teachers’ self-efficacy beliefs did not differ on the basis of such variables as gender, seniority, educational status, experience in administration, the number of students in the classroom, and attending in-service training in character education. On the other hand, it was found that the teachers self-efficacy beliefs differed significantly on the basis of grade level taught. Additionally, the school principals’ self- efficacy beliefs in character education did not differ in terms of gender, seniority, educational status, length of administrative tasks, and whether or not receiving in-service education in character education. Research findings revealed that experience in administration affected self-efficacy beliefs concerning character education in a positive way. A significant difference in personal, general and total efficacy between the teachers’ and school principals’ self-efficacy score averages was available in favour of the school principals.
ANAHTAR KELİMELER: Karakter eğitimi, öz-yeterlik inancı, sınıf öğretmeni, okul müdürü
KEYWORDS: Character education, self-efficacy belief, elementary teacher, school principal
efdergi@hacettepe.edu.tr http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr Hacettepe University, Faculty of Education 06800 Beytepe / Ankara
Facebok Page of Hacettepe University Journal of Education Twitter of Hacettepe University Journal of Education