Örgütsel Güç Kaynakları ile Öğretmenlerin Kendini İşe Vermeleri Arasındaki İlişki

Örgütsel Güç Kaynakları ile Öğretmenlerin Kendini İşe Vermeleri Arasındaki İlişki

The Relationship between Organizational Power Sources and Teachers’ Work Engagement

Mehmet UZUN & Akif KÖSE

ÖZET
Bu araştırmada, okul yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç kaynakları ile öğretmenlerin kendini işe vermeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın evrenini, 2018-2019 Eğitim-Öğretim yılında Kahramanmaraş ili merkez ilçelerinde bulunan kamu anaokulu, ilkokulu, ortaokulu ve liselerinde görev yapan öğretmenler, örneklemini ise evren içerisinden tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenen 744 öğretmen oluşturmuştur. Araştırma verileri “Okullarda Örgütsel Güç Ölçeği” ve “Kendini İşe Verme Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Araştırmada örgütsel güç kaynakları ile kendini işe verme arasındaki ilişkiyi belirlemek için korelasyon analizi yapılmıştır. Örgütsel güç kaynaklarının kendini işe vermeyi ne düzeyde yordadığını belirlemek için de çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; okul yöneticilerinin kullandıkları yasal güç, ödül gücü, uzmanlık gücü ve karizma gücünün öğretmenlerin kendini işe vermeleri ile pozitif; zorlayıcı gücün ise negatif ve anlamlı bir ilişki gösterdiği tespit edilmiştir. Araştırmanın bir diğer sonucu olarak yasal güç, ödül gücü, zorlayıcı güç ve karizma gücü değişkenlerinin öğretmenlerin kendini işe vermelerindeki toplam varyansın yaklaşık % 14’ünü açıkladığı ve örgütsel güç kaynakları içerisinden sadece yasal gücün öğretmenlerin kendini işe vermelerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

ABSTRACT
This research aimed to examine the relationship between organizational power sources used by the school administrators and teachers’ work engagement. Having a relational survey model, the research was carried out with teachers working at public kindergarten, elementary, secondary and high schools located within the central districts of Kahramanmaraş province during the 2018-2019 academic year. The research sample held a total of 744 teachers who were selected by stratified sampling method. This research deployed two data collection tools: “Organizational Power Sources at Schools Scale” and “Work Engagement Scale”. Correlation analysis was employed in order to identify the relationship between organizational power sources and work engagement, and regression analysis to determine whether organizational power sources significantly predict work engagement. Research results revealed a positive and significant relationship between the legal power, reward power, expertise power and charisma power and teachers’ work engagement, but a negative and significant relationship with challenging power. Moreover, legal power, reward power, challenging power and charisma power were determined to be significant predictors of teachers' work engagement, and they explain approximately 14% of the total variance of the teachers’ work employment. Of all the organizational power sources, only legal power was determined to be the significant predictor of teachers’ work engagement.

ANAHTAR KELİMELER: okul yöneticisi, örgütsel güç kaynakları, öğretmenler, kendini işe verme

KEYWORDS: school administrator, organizational power sources, teachers, work engagement

DOI : [PDF]