Öğretmen Çocuk Etkileşiminin Niteliği ile Çocukların Öz Düzenleme Becerisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öğretmen Çocuk Etkileşiminin Niteliği ile Çocukların Öz Düzenleme Becerisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

The Examination of the Relationship between the Quality of Teacher-Child Interaction and Children’s Self-Regulation Skills

Yrd. Doç. Dr. H. Gözde ERTÜRK KARA, Prof. Dr. Mübeccel Sara GÖNEN & Prof. Dr. Robert PIANTA

ÖZET
Bu çalışmanın amacı, Sınıf Değerlendirme Puanlama Aracı’nın Türkiye’de geçerli ve güvenilir olup olmadığını sınayarak, öğretmen çocuk etkileşiminin niteliği ile çocukların öz düzenleme becerisi arasındaki ilişkiyi incelemektir. 2012-2013 eğitim öğretim yılında Ankara ilinde 120 okul öncesi eğitimi sınıfı gözlemlenmiş ve SDPA’nın uyum indekslerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğretmen çocuk etkileşiminin niteliğinin duygusal destek ve sınıf organizasyonu boyutunda orta, eğitimsel destek boyutunda ise düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Öğretmen çocuk arasındaki etkileşimin niteliğinin öğretmenlerin mesleki deneyimi ve katıldıkları hizmet içi eğitim sayısına bağlı olarak farklılaştığı görülmüştür. Çocukların öz düzenleme becerisinin ise öğretmen çocuk etkileşimi ile dikkat dürtü kontrolü alt boyutuyla olumlu ve yüksek, olumlu duygu alt boyutu ile olumlu ve düşük korelasyon gösterdiği saptanmıştır. Öğretmenlerin özellikle eğitimsel destek boyutunda desteğe ihtiyaçları vardır. Bu anlamda, öğretmenleri birebir destekleyecek bir koçluk sisteminin geliştirilmesi ile niteliğin arttırılabileceği önerilmektedir.

ABSTRACT
The objective of this study is to examine the validity and reliability of the Classroom Assessment Scoring System (CLASS) in Turkey and analyze the relationship between the quality of teacher-child interaction and children’s self-regulation skills. 120 preschool classrooms were observed in 2012-2013 Academic Year in Ankara and it was seen that fit indices of CLASS were at an appropriate level. It was seen that the quality of teacher-child interaction was at medium level in emotional support and classroom organization domains, and at low level in instructional support domain. It was found that the quality of teacher-child interaction varies by experience and the number of professional development courses taken by teachers. It was also seen that the children‘s self-regulation skills showed positive and high correlation with teacher-child interaction in the attention-impulse control sub-dimension and low correlation in the positive emotion sub-dimension. Teachers need additional assistance to improve the quality of their interactions with children, especially in instructional support. It is suggested that the quality of teacher-child interaction can be improved with a coaching system supporting teachers.

ANAHTAR KELİMELER: Erken çocukluk eğitimi, öğretmen çocuk etkileşiminin niteliği, öz düzenleme becerisi

KEYWORDS: Early childhood education, quality of teacher-child interaction, self-regulation

DOI : [PDF]