İlişki Geliştirme Programının Üniversite Öğrencilerinin  İlişki Doyum Düzeylerine Etkisi

İlişki Geliştirme Programının Üniversite Öğrencilerinin İlişki Doyum Düzeylerine Etkisi

Effectıveness of The Relationship Enhancement Program on Relatıonshıp Satisfaction of University Students

Yrd. Doç. Dr. İlhan YALÇIN & Prof. Dr. Oya ERSEVER

ÖZET
Bu araştırmanın amacı, İlişki Geliştirme Programı’nın üniversite öğrencilerinin ve partnerlerinin ilişki doyumu düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada ön-test, son-test ve izleme testi kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada veriler, İlişki Durum Belirleme Ölçeği ve deney grubundaki bireylerin eğitim programını değerlendirdikleri odak grup görüşmesi kayıtları ile elde edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde Mann Whitney U testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ve betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deney ve kontrol gruplarının son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, deney grubundaki bireylerin ölçekten aldıkları deney öncesi ve deney sonrası puanları arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Buna karşın, deney grubuna verilen eğitimin, uygulamadan iki ay sonra etkisinde düşüş olduğu görülmüştür. Araştırmada elde edilen nitel bulgular, deney grubuna uygulanan eğitim programının katılımcıların kişilerarası iletişim becerilerine ve ilişkilerine yönelik olumlu etkileri olduğunu göstermektedir. Bulgular literatür ışığında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

ABSTRACT
The purpose of this study is to examine the effects of the Relationship Enhancement Program on relationship satisfaction of university students. It is an experimental design with one experimental and one control group with three measurements. The data used in this study was obtained using Relationship Assessment Scale and recordings of focus group interviews during which couples in the experimental group evaluated the training program. Mann Whitney U, Wilcoxon Signed Ranks Tests, and descriptive analysis techniques were used to analyze the data. The results of the study revealed that there was a significant difference between post-tests of the experimental and control groups. Also, there was a significant improvement in the experimental group from pre to post test. However, positive effects of the training program on relationship satisfaction of the students and their partners declined over a 2-month period. Findings were discussed, and recommendations were made for counselors and researchers.

ANAHTAR KELİMELER: İlişki doyumu, ilişki eğitimi, İlişki Geliştirme Programı

KEYWORDS: Relationship satisfaction, relationship education, Relationship Enhancement Program

[PDF]