UNESCO.UNEP HiMAYESiNDE ÇEVRE EGiTiMiNiN GELişiMi VE TÜRKiYE

UNESCO.UNEP HiMAYESiNDE ÇEVRE EGiTiMiNiN GELişiMi VE TÜRKiYE'DE ORTAÖGRETiM ÇEVRE EGiTiMi

Prof. Dr. Sevil ÜNAL & Ebru DIMIŞKI

ÖZET
Bu çalışmada, çevre eğitiminin çerçevesini oluş- turmaya yönelik uluslararası düzeyde yürütülen olaylar ve gelişmelerin özeti sunulmaktadır. 1972'de yapılan Stockholm Konferansı başlangıç noktası olarak alınmış, 1997 Selanik Konferansına kadar olan gelişmeler konu edilmiştir. Çevre eğitiminin örgün ve yaygın eğitimde yer almasında dönüm noktası teşkil eden 1977 Tiflis Konferansının bulguları, sonuçlan ve önerileri aynntılı bir şekilde ele alınmıştır. Bu incelemeye ilave olarak ül- . kemiz ortaöğretim çevre eğitiminin amaç, esas ve içerik bakımından UNESCO-IEEP (Uluslararası Çevre Eğitim Programı) tarafından benimsenen program ile karşılaştı- nIması yapılmıştır. Bu sunumun amacı, ülkemizde gerek üniversite, gerek üniversite öncesi çevre eğitimi konusunda yeni filizlenmeye başlayan çalışmalara uluslararası bir perspektif kazandırmaktır.

ABSTRACT
This study is a review of the events and developments, at the internationalIevel, thatlead to the establishment of the framework for environmental education. The starting pointof the review is the 1972 Stockholm Conference, the final point being the 1997 Thessaloniki Conference. The 1977 Tbilisi Conference that created a landmark beginning for internationalenvironmentaleducation is covered in depth with regard to its findings, conclusions, recommendationsand final declaration. Also included in the study is a comparison of the goals, guiding) principles, curriculum and syHabus of environmental education in the Secondary Level Turkish Education with those proposed by a team of environmenta! educators working under the auspices of UNESCOIEEP.

ANAHTAR KELİMELER: Çevre eğitimi. ortaöğretim, öğretim programı

KEYWORDS: Environmental education, secondary education, curriculum

[PDF]